Dil ve Düşünce Özürlü Gazeteciler Bayramı

Eli Ayağı Tutan Doktorlar Bayramı !..
Elbette böyle dangalakça bir bayram adı olmaz değil mi? Bunun yerine ne olabilir? 'Tıp Bayramı'... Her yılın 14 Mart'ında, tıp alanında emek vermiş, her yaşta ve her durumdaki meslek erbabı tarafından kutlanır, kutlayamayanlar tarafından bile, sevinci yüreklerde hissedilir.. ..

Fiilen Sekiz Saat Mesai Yapan İşçiler Bayramı!..
Tabii ki, böyle angutça bir bayram adı da olamaz. Onun yerine olacağı; 'İşçi Bayramı' dır. Her yılın 1 Mayıs'ında, sadece işgücünü satarak geçinen, bu tanım kapsamındaki milyonlar, işlisiyle, işsiziyle; çalışanıyla, emeklisiyle; meydanlara dökülüp bayramlarını kutlar, kutlayamayanlar bile, bu coşkuyu yüreklerinde hissederler.

Meslek bayramlarının örnekleri bu şekilde, 'hangi adın uygun olup, hangi adın olmadığına' örnekler verilerek çoğaltılabilir.

Bugün 10 Ocak.
Yine bir meslek bayramı.
Takvimlerinizin, ajandalarınızın bugünkü yapraklarından, bu bayramın adını okuyabilirsiniz:

Çalışan Gazeteciler Bayramı!..

Evet, bayramın adı aynı bu şekildedir. Yani adından anlaşılması gereken, bu bayram; Gazetecilik mesleği erbabı arasında, sadece ve sadece 'fiilen çalışmakta olanları' kapsamaktadır.

Yani adının sınırlandırdığı anlamdan dolayı; Emekli bir gazetecinin bu bayramı kutlaması caiz değildir. Bir yazısı nedeniyle hüküm giymiş olarak ceza evinde bulunan bir başka gazeteci de, bayram kapsamına giremez. Periyodik tasfiye dönemlerinde yüzlercesi kapı önüne konan, yani işten atılan gazetecilerin ise, çalışan arkadaşlarını kutlamaları dahi, usule mugayir olsa gerektir!

Şimdi soruyorum; Adı bundan daha garip, bir meslek bayramı duydunuz mu?..

Bayramın adı önüne gelerek, böylesine hamhalat bir anlam ortaya çıkaran 'çalışan' kelimesinin elbette tarihi bir nedeni bulunmaktadır.
1960 ihtilalinin meyvesi olan ve çalışma hayatının iyileştirilmesini sağlayan yasal düzenlemeler, basın alanında kendini 212 sayılı yasayla göstermiştir.

Gazetecilerin çalışma hayatındaki koşulları ve hakları iyileştiren 212 sayılı yasa, 9 Ocak 1961'de yürürlüğe girerek, gerçekten gazetecilere 'çalışma hayatında' önemli kazanımlar sağlamıştır. 10 Ocak'ın Gazeteciler Bayramı kabul edilmesinin nedeni budur. Sözcüğün, salim bir türetimde bulunmaması gereken yere yapışması da, o coşku ile olmuştur.

Ancak aradan 50 yıla yakın bir zaman geçmiştir. Bu zaman zarfında, bir zaman 'çalışan' durumda olan, onbinlerce gazeteci, emekli olup, gazeteciler cemiyetlerinin lokallerinde kalan hayatlarını tüketmiş, binlerce gazeteci, ekonomik ve siyasal daralma nedeniyle, ekmeğini başka sektörden kazanmak üzere asli mesleğinden ayrılmış hasılı köprülerin altından çok sular geçmiştir.

Ancak bunca zaman zarfında, kimsenin aklına; "Yahu arkadaşlar; Gazetecilik bir meslektir ve insan yapsa da, yapmasa da, sahip olduðu mesleğin erbabıdır. Şu bizim bayramın başından, 'Çalışan' sözcüğünü çıkaralım; bunu 'Gazeteciler Bayramı' yapalım. Burada vahim bir dil hatası, ona bağlı olarak da ciddi bir kapsam hatası yapılıyor" demek gelmemiştir.

Halbuki; enstürmanı 'konuşalan dil olan' bir kaç meslekten biridir gazetecilik. Ömrünü bu mesleğe vermiş biri olarak, mevcut adıyla bu bayramı ancak; 'Dil ve Düşünce Özürlü Gazeteciler Bayramı' olarak kabul edebilirim ki; bu haliyle de temennim;

'Kutlu olsun' demek yerine 'Geçmiş olsun' demektir...


Fikri Nazif AYYILDIZ
http://www.fikrinazifayyildiz.com/