Burdayım

Asma kilidi kapağında sarkan bir dolabın içine saklandığım günü hiç unutmam. Saklambaç oynanıyor aklımız sıra ve koskoca okulda kala kala sanki bir o dolap kalmış gibi içine giriveriyorum. O sırada oraya girdiğimi gören E. ise kitliyor üzerimden. Kilidin anahtarı yok, herkes zaten çoktan terketmiş yatakhaneyi, kala kala biz kalmışız, hazırlık sınıfının yatılı tipleri. Neyse, dolap kilitli, içinde ben, ses soluk yok, oldum olası ciyaklamasını bilemedim zaten, korkunca susanlardan ve bilakis sinirden gülenlerden oldum hep. Emel belletmene koşar, Sanem içerde kaldı, çıkarın diye. Belletmen Nilgün hanım, artık yakıştıramadığından mı yoksa artık bu tip şeylere pabuç bırakmadığından mı bilinmez, nasıl soktuysanız, öyle çıkarın diyerek hem beni madde konumuna sokmuş, hem de bu tavrı yüzünden uzun yıllar göz temasını benden kaçırmak zorunda kalmıştır. Sonunda marangozcu Teyfik amca aranmaya karar verilir ve kendisi az bir zaman sonra elinde gerekli aletlerle ve dolabın içinden bile tahmin ettiğim siniriyle gelir, kiliti keser ve ben çıkarım. Alkış, kıyamet kopar, ben Emel'e uzanırken, hala sobelemeye çalışan kızın sesi duyulur, sobe sobee, Sanem ebe sensin, sensiin. Şimdiki kelime haznesi yok o zaman tabii... Konu sakince kapanır, yıllar sonra bile konu edilmez, ta ki ben şimdi sobelenmemi bahane edip, edene kadar...

Fikriminincegülü ve Sndrfknella sobelemişler beni, ilk önce zaman aşımına uğrar, çaktırmıyım dedim ama ikinciden sonra artık kaçacak yer aramadım.

Evet sorular neydi ,

1. Daha önce yaşadığınız üç şehir:

Bodrum- sayılır mı, ilçe kendisi daha ama.. Buraya gelmeden önce yaşadığım, çalıştığım, fazla yapılaşmasına dayanamadığım, her gelen turistin eline Ermeni soykırımı yalandır afişlerini dağıtan kaymakamını çok sevdiğim, kışı güzel, yazı fazla dağınık yer. Bir de buraya yakın Milas da var aslında, kısaca Mugla özetle.

Ankara- Dil Tarih fakultesi yılları.. hem iş hem okul telaşı, ilk tantuni tattığım yer, her daim taze balık bulabileceğiniz denize uzak yer.

İzmir- Ortaokul, lise yılları, her zaman en sevdiğim il olarak hiç değişmezim.

2. Tatil için gittiğiniz, gördüğünüz ve önerdiğiniz üç yer:

Kaş, Alanya görülmeye değerdir, herşeyi hazır bir tatil isteyenlere öneririm. Antalya da güzeldir ama çok fazla şehirdir, bana göre fazla tatil havasını barindirmaz.

Fethiye'ye kesinlikle gidilmeli, Kaya Köyü gezilmeli, Ölüdeniz'e girilmeli, her zaman tatil denilince benim icin bir numaradir.. Hazır Fethiye'deyken Göcek'e de uğranmalı, e oraya yakın Marmaris de çok güzel. Dönüşte kış için bal alabilirsiniz, çam balı bir de içiboşu güzeldir.


Sonra Kapadokyayı da öneririm, içerdeki restorantları işi biraz abartmışlar, yol kenarında birşeyler yiyin de gidin derim . Sonra İzmir Selçuk'a yolunuz düşerse, Şirince'ye gidin. O güzel köyü gezin, şaraplarından tadın, tüm köy halkı şarap işinde neredeyse, meyveliler de fena olmuyor. Mimarisi de çok güzel, evler restorant şekline dönmüş kendi çapında, bahçesinde oturup, yemeğinizi yiyebilirsiniz, bol otlu gözleme mesela.

3.Yaşamak istediğiniz veya görmek istediğiniz üç yer:

Karadeniz'de Bolu, Tokat, Amasya'yı görmüşlüğüm var ama ben asıl Sinop'u ve en çok da Artvin'i görmek isterim.

Mardin, Diyarbakır, Urfa görmek istediğim diğer yerlerin arasında.

Bazen böyle çok bunaldığımda Unicefe kayıt olup, artık nereye gönderirlerse dediğim oluyor, Kenya mesela.

4. Şu anki mesleğiniz nedir?

Watashi wa nihongoga hanasu kotoga dekiru to, kanjide kaku kotomo dekimasu. Minasan watashino jimenni irasshaimase.
Japonca okudum zamaninda, bir de bunun yanında burada CphT olup, bu gidişle de eylülde tekrar okula devam edeceğim desem, otur artık evinin kadını ol derler değil mi?

5. Dünyaya yeniden gelseydiniz, hangi mesleği yapmak isterdiniz?

Bir daha gelmemenin yollarını arardım, her seferinde, insanın kendinde bir huyu düzeltmesi zor olur sanki. Tamam cevap veriyorum, gazeteci olmak isterdim.

6. Kesinlikle yapmam dediğiniz meslek?

Cerrah olamam kesin, kasap da aynen.

7. Yaşam felsefemi oluşturan sözlerden biri:

Ben keşke kelimesini hiç ama hiç sevmiyorum, olan ve ölenin önüne geçilmiyor işte. Bir de şey var, hani dağ dağa küsmüş, haberi yok olayı. Hiç bir zaman kendimi önce ifade edip, belirtmeden ne tavır alırım, ne kapris yaparım ne de küserim. Zaten gerek de kalmiyor sonrasında. Yapanı da anlamam, gülerim.

8. Bir kitaptan alınma çok sevdiğiniz bölüm, paragraf ya da kısım:

Hatırlamam mümkün değil, her kitapta çıkar bir bölüm beni okurken durduran. Ama şimdilerde okuduğum bir kitaptan bölüm mü dersiniz, kısım mı bilemem ama bir resim ekliyorum. Buyrun..

İnsanlarda küçük bebeklerin doğduktan sonra belirli bir süre değdikleri her şeyi, örneğin bir parmağı çok güçlü olarak kavramaları ve bebeklerin bu hareketinin çok güçlü olması ağaçlarda yaşamanın bir kalıtıntısı olarak düşünülmektedir....... bu kavrama alet kullanma yeteneğimizi güçlendirmiş ve evrimde büyük bir sıçramanın yapılmasını sağlamıştır. Insan beyninin korteksinde oransal olarak en büyük kısım, bu nedenle baş parmağa bağlı sinirlere ayrılmıştır.
KALITIM VE EVRIM kitabından... ( Prof. Dr. Ali Yücesoy)

9. Çok sevdiğiniz bir şiirin bir parçası:

İtiraf ediyorum çok şiirle aram olmadı hiç, herkes tarafından az çok bilinen klasiklerden öteye gidemedim. Yanımda bulunan tek şiir kitabından, en sevdiğim şiirin bir kısmı şu :

Dünyada kiracı gibi değil,
Yazlığına gelmiş gibi de değil,
Yaşa dünyada babanın eviymiş gibi...
Tohuma, toprağa, denize inan,
insana hepsinden önce.
Bulutu, makineyi, kitabı sev,
insanı hepsinden önce.
Kuruyan dalın, sönen yıldızın, sakat hayvanın duy kederini,
ama hepsinden önce de insanın.
N.H.Ran

Yemek tarifsiz bir sobe oldu bu, kurallardan biri de yemek tarifi eklemekti. Ama ben ne yaptım, nerede ne yenilir belirttim, idare edin.