Bazen

diyorum ki kendime, kızım Sanem, yapıpdurmaktasın bu etaminleri, bir gün toprakla buluşunca acep bunlar geride senden iz kimlere bırakır. Yani ciddi ciddi düşünmedim dersem yalan olur. Hani bir de yurtdışında olsa bu son eylem, kitaplarım n'olcak derdi var ayrıca. Kim yükler de gönderir memlekete, bari ciddi biri sebeplense burada.


Sanem'cim sen onu bunu boşver de cenazeyi n'apcaklar mı dediniz, o da uçakla artık. Ne gerek var aslında, ha ordaki ha burdaki müslüman mezarlığı, ruhum kol gezcek zaten siz ne diyorsunuz. Kaçbindolarmış ( baktım googledan bulamadım, ama 8bin olur tahminim) cenaze taşımacılığı haberiniz var mı, son dakika bağışı daha münasip, kanımca. Yalnız herhangi bir dini örgüte verilmesin yurtdışındayız ya malum, kandırmaca olmasın, yok Pakistan'da kurban kescez, bilmem nerde fener kuruyoruz ayağına gelmiyelim, hesabını ben daha önce vercem malum!?..


Etamine dönersek bu fotoğraflarını gördüğünüz en zevklilerinden biriydi; kendi kendini takip eden örnekler, ne alaka dedirten ama yaptıkça sevdiğim cart yeşil, tavuskuşu, aslan ve ortadaki lale motifi. Bu tablo da çervelenip, halısıyla renk birliği ettiği evin duvarına pek sevinerek taşındı. Güle güle baksın o duvardan, o güzel insanlara.